Op 14 oktober 2017 verscheen er op de blog http://watunietindekrantenleest.com een artikel over de rol van toenmalig rechter-commissaris mr. V. in het corruptieonderzoek tegen twee belangrijke politici op Bonaire.
Mr. V. heeft dit onderzoek getorpedeerd omdat hij het allemaal te lang vond duren. Zowel een aantal oud-collega’s als ook de pers vonden dit een onbegrijpelijke beslissing en stelden de integriteit van mr. V. openlijk ter discussie.
Consequenties had dit echter niet voor mr. V. omdat hij later in Nederland werd benoemd tot vicepresident van de rechtbank in Haarlem.
In een arbitragezaak op Curaçao waar mr. V als arbiter is opgetreden heeft het er ook alle schijn van dat je maar beter bevriend kon zijn met mr. V. als je een gunstige uitkomst van een geschil wilde bereiken.
Dr. J. Eustatia was een van de betrokkenen in deze arbitragezaak en doet hier een boekje open wat hem in die zaak overkomen is.
Op dit moment loopt er op Curaçao naar aanleiding van die arbitragezaak een Hoger Beroep zaak waar onder meer mr. V. als arbiter ter verantwoording wordt geroepen voor vermeende corruptie. De aanleiding van dit Hoger Beroep kunt u lezen in deze bijdrage van dr. J.M. Eustatia, een van de vele slachtoffers van “rechterlijke dwalingen”.
De afloop van deze zaak zal op een later moment in de publiciteit worden gebracht.
Rechters hebben ooit gezworen of beloofd:
“Ik zweer/beloof dat ik mijn ambt met eerlijkheid, nauwgezetheid en onzijdigheid, zonder aanzien van personen, zal uitoefenen en mij in deze uitoefening zal gedragen zoals een goed rechterlijk ambtenaar betaamt.
Zo waarlijk helpe mij God Almachtig!/Dat verklaar en beloof ik!”
Helaas is het blijkbaar zo dat er toch een categorie rechters in Nederland bestaat waarvan niet is uit te sluiten dat ze aan een selectieve vorm van amnesie lijden.
Wat u niet in de kranten leest 
Geef een reactie