De emeritus hoogleraar Ton Derksen schrijft het ene na het andere boek over gerechtelijke dwalingen. Na Lucia de B. en de Deventer moordzaak heeft zich nu gestort op de zaak-Baybasin.
Hij gaf eens college aan rechercheofficieren van het OM en legde hun voor waar het volgens hem zou kunnen wringen. Als het OM ervan overtuigd raakt dat het een dader te pakken heeft, wordt ontlastend bewijsmateriaal soms iets aangepast, immers: de rechter zou het verkeerd kunnen begrijpen en tot vrijspraak kunnen besluiten. Het zijn leugens voor het hogere doel, namelijk de samenleving beschermen tegen misdadigers. Het is een proces dat Derksen waarneemt bij alle partijen die tijdens de rechtsgang bezig zijn met waarheidsvinding, waardoor fouten in de rechtspraak kunnen ontstaan.
Onlangs was Ton Derksen weer te gast bij Café Weltschmerz en stelt dat 10% van de rechtspraak fout gaat , wat geëxtrapoleerd neerkomt op jaarlijks ca. 1500 mensen die ten onrechte ernstig gestraft worden voor zaken die zij niet deden, of nog vrijlopen voor zaken die zij wel deden. Over de check and balances in de rechtspraak. Hoe kunnen wij de fouten die gemaakt zijn corrigeren? De kracht van een rechtstaat is niet de blunder die wordt gemaakt maar de wijze waarop deze hersteld wordt.
Volgens Wetenschapsfilosoof Ton Derksen is het erger om onschuldig vast te zitten, dan ten onrechte vrij rond te lopen. Als samenleving kies je voor de bescherming van burgers die niet ten onrechte vast zitten. Kiezen om grofmazig mensen op te sluiten, omdat men denkt daarmee ook terroristen vast te zetten is volgens Derksen geen optie.
Binnenkort zal er op deze blog een artikel verschijnen waarin echter wordt aangetoond dat het OM haar hand er ook niet voor omdraait om rechters een rad voor de ogen te draaien door de feitelijke werkelijkheid te verdraaien als ze er geen zin in hebben om iemand voor strafbare feiten te vervolgen.
Wat u niet in de kranten leest 
Geef een reactie