In Civis Mundi #75 onder redactie van prof. dr. Wim Couwenberg verscheen een opmerkelijk artikel over de kosten van corruptie en CPI-Corruption door oud-politicus Michel van Hulten.
Intro.
Dit artikel gaat niet/nauwelijks over de politieman die wat toegestopt krijgt om jou een bekeuring te laten ontlopen, niet over de medisch assistent die ervoor zorgt dat je met voorrang op de wachtlijst komt om een bed en een behandeling te krijgen, niet over de gerechtsdienaar of griffier die zorgt dat je zaak van de rol verdwijnt.
Wel laat van Hulten zien dat een groot aantal van dergelijke betalingen van steekpenningen, samen ook wel totaliseren in aanzienlijke bedragen. Een piramidespel waarbij de kleinste man onderaan de ladder een klein bedragje vangt, daarvan een (klein) deel aan zijn chef betaalt, die ook weer wat doorschuift naar zijn Chef. Enzovoorts. Zoals regendruppels een beekje voeden, komen al die betalingen dan mooi samen in een brede rivier van veel corruptiegeld voor de bovenbazen. Maar de echt grote zaken waarbij de bovenbazen in één klap zich honderden miljoenen toe-eigenen en hun (zeldzame) straffen en ontnemingen soms ook, gaan tot in de honderden miljoenen dollars of euro’s (terwijl ze zelf er nog flink aan overhouden), die zijn pas echt interessant en die zijn pas echt bedreigend voor onze nationale en internationale besluitvormingsprocessen.
Dit artikel gaat vooral over het grote geld!
Maar dit artikel gaat bijvoorbeeld vooral over het bedrijf dat honderden miljoenen betaalt om strafvervolging te voorkomen, of dat voor 1,4 miljard euro aan straf beboet wordt plus ontneming(en) om onrechtmatig gemaakte winst via de rechter aan de staat betalen. En daar eigenlijk helemaal geen last van heeft.
Wat u niet in de kranten leest 
Geef een reactie