Naschrift: “Waartoe zijn advocaten op aarde?”

Dat het artikel van mr. Paul Ruijs op Wynia’s Week van 5.10.2019 bij de advocatuur op weinig bijval zou kunnen rekenen was wel te verwachten.

Hieronder een aantal commentaren (cursief)  op LinkedIn die er niet om liegen.

Exit connectie Toon. Iemand die zulke tendentieuze bagger op LinkedIn zet is mijn connectie niet waard. Schaamteloos stuk dit. Bah.

Bedroevend slecht op de hoogte of bewust een onjuist beeld schetsen om de aandacht te trekken; past de Zuyd Hogeschool niet.

Voorzichtig meneer Ruys, uw IQ en ethiek zijn zichtbaar en beiden komen niet uit boven uw schoenveters. Het is dezelfde oude bekraste plaat die Ruys blijft draaien. Het artikel staat bomvol met clichés, onjuistheden en onvolledigheden.

De advocatuur is net zo min als elk ander beroep verheven boven kritiek of gevrijwaard van fouten. Maar het verhaal van dit schertsfiguur is van A tot Z uit zijn grote duim gezogen.

Maar ach, de verhalen van Ruys, zijn een beetje te vergelijken met een hondendrol op straat. Soms trap je erin, dan stinkt het, maar dan maak je je schoen schoon en loopt weer verder. Niet iets om te lang stil bij te blijven staan.

Wat een ongenuanceerd stuk zeg.

Mijnheer Ruijs is duidelijk geen optimist. En bovendien slecht geïnformeerd. Of gewoon een azijnpisser.

Mensen die zich door het artikel van mr. Paul Ruijs gekwetst voelen en niet meer met mij gelinkt willen zijn kunnen bij mij een gratis certificaat aanvragen om tot het struisvogel gilde te worden toegelaten en mr. Paul Ruijs is bereid om voor de gekwetste zieltjes aan nazorg/opvang te doen. 

Naschrift door mr. Paul Ruijs:

25 jaar geleden had de advocatuur zoals ik die leerde kennen volgens mij meer zelfkennis en zelfkritiek dan nu. De kritiek van Ton de Waard en Oscar Hammerstein getuigt daarvan, evenals de uitnodiging destijds van het voltallige NOVA bestuur om in contact te komen met mensen met kritiek op advocaten. Men stond i.i.g. open voor ongezoute kritiek en zelfs de Jonge  Balie in Arnhem organiseerde in 2002 een paneldiscussie over belangenverstrengeling rond advocaten die tevens voor rechter speelden en het functioneren van hun gesloten tuchtrechtspraak.

Maar de Jonge Balie is blijkbaar op leeftijd gekomen. 

De kritiek dat ik dezelfde grijsgedraaide plaat draai is terecht maar de dames en heren in toga zijn hardleers en blijven alle aanleiding geven voor: frapper, frappez toujour.

Waar hotels, tuincentra, bouwmarkten maar ook bemiddelingsbureaus, schoonheidsspecialisten, loodgieters en andere middenstanders zich in consumentenland de tucht en gesel van media en consumentenprogramma’s moeten laten welgevallen, lag het voor de hand om de verplichte winkelnering van advocaten eens kritisch te volgen. Want voor het gemiddelde uurtarief van een advocaat boek je ook een week volpension in Turkije met niet goed geld terug garantie. Na beide ervaringen sta je weliswaar met lege  handen, maar het gevoel is anders vooral als na een verloren zaak en een advocatenrekening van € 20.000 blijkt dat je eigen advocaat bevriend was met je wederpartij. 

Een  poging van de stichting WORM om inzage te krijgen in openbare uitspraken van het Hof van Discipline strandde bij de Hoge Raad, nadat 2 advocaten/raadsheer plaatsvervangers van het Haagse hof de eis tot inzage uit eigen belang al hadden afgewezen. Een tweede initiatief onder de naam Courtwatch, let us make things clearwaar justitiabelen hun ervaringen met o.a. advocaten kwijt konden was een kort leven beschoren vanwege de vele conceptdagvaardingen van advocaten die wilden dat  hun namen binnen 24 uur verwijderd moesten worden wegens smaad en laster. En ondertussen nogal gratuite opmerken dat je slecht c.q. onvolledig geïnformeerd bent.

Een aantal reacties van advocaten illustreert dat advocaten nog steeds erg slecht tegen kritiek (en daglicht) kunnen. Tenslotte dekken toga’s ook toe.  En dat hebben ze weer gemeen met rechters waardoor alleen al  om die reden de rechtszaal beter gemeden kan worden.