No Cure, No Pay

In de Volkskrant van 16 november 2016 verscheen onderstaande ingezonden brief van mr. P.P.M.  Ruijs  in de rubriek Geachte Redactie:

Advocaten

Advocaten zijn boos op Sander Dekker en bezorgd dat hun klanten niet meer aan hun recht komen. Advocaten leven niet van winst of verlies, maar van declarabele uren. De perverse prikkel die daarvan uitgaat, maakt iedere zaak, hoe futiel of kansloos ook, financieel interessant, inclusief hoger beroep.

Al in 2015 bekritiseerde de Almelose rechter Verhoeven een stel advocaten die met duizenden euro’s aan toevoegingen (belastinggeld) maar bleven doorprocederen in een flutzaak. Verhoeven noemde het een ‘kleuterruzie in een zandbak’. Asieladvocaten lijken van kansloze procedures zelfs hun verdienmodel te maken.

Dekker zou een hoop problemen oplossen als hij op grote schaal no cure, no pay zou toestaan. Hoeveel advocaten zouden nog volstrekt ongeïnspireerd kansloze zaken aanpakken? En minder proceduredrift betekent minder wachttijden, werkdruk, kosten en zaken waarvan alleen advocaten beter worden, want die brengen na een verloren zaak zo 50 duizend euro in rekening. Sterker, die moet je meestal al vooraf betalen.

Paul Ruijs

Den Haag