DE ALGEMENE WET BESTUURSRECHT: VERRAAD VAN DE NEDERLANDSE WETGEVER?

Op 17 december 2020 presenteerde de Parlementaire ondervragingscommissie Kinderopvangtoeslag haar rapport(opent in nieuw venster)(verwijst naar een andere website) ‘Ongekend onrecht’ uit. De commissie constateert in het rapport dat bij de uitvoering van de kinderopvangtoeslag grondbeginselen van de rechtsstaat zijn geschonden. Dit verwijt treft niet alleen de uitvoering, specifiek de Belastingdienst/Toeslagen, maar ook de wetgever en de rechtspraak.

Prof.dr.ir. Anton van Putten publiceerde in april 2020 in het elektronisch  journaal van de Nederlandse rechtspraak van de 21^e eeuw, Hollandpromote.com een interessant artikel met als titel “

 DE ALGEMENE WET BESTUURSRECHT: VERRAAD VAN DE NEDERLANDSE WETGEVER”.

 Samenvatting

De Algemene wet bestuursrecht (1992), Awb, is aanvankelijk en beweerdelijk ingesteld om de burger ten dienste te staan in zijn rechtens te respecteren belangen bij een geschil met de overheid. In plaats van dienstbaar te zijn aan de burger en een betere rechtsbescherming te bieden blijkt dat de wetgever aan de overheid op alle mogelijke manieren meer macht heeft gegeven om fouten en gebreken af te dekken met gelegaliseerde wetten, voorschriften en jurisprudentie. Dit is te beschouwen als verraad naar de burger door gebroken beloften en misleidende wetstoelichting. De enorme hoeveelheid regels, uitzonderingen en zijwegen alsmede mogelijk strijdige wetsinterpretatie, maken de Algemene wet bestuursrecht een onontwarbaar kluwen. In dit voorliggend onderzoek worden arresten uitgereikt door het Europese hof voor de rechten van de mens (EVRM) en van het College van Beroep voor het Bedrijfsleven als uitgangspunt genomen. De inhoud en strekking van de artikelen 5:5, 8:69a en 10:33 Awb worden getoetst aan artikel 6 lid 1 EVRM op de wettelijk vereisten van onafhankelijkheid en onpartijdigheid. De grondslag voor dit onderzoek is gelegen in art. 6 lid 1 EVRM.

Aan de hand van enkele arresten en drie artikelen uit de Algemene wet bestuursrecht is in detail onderzocht in hoeverre mogelijk sprake is van verraad door de wetgever. Immers de praktijk leert dat iedere burger die in de arena treedt over een geschil met de overheid bij voorbaat kansloos is. De Algemene wet bestuursrecht verbergt een briljante vorm van belangenrechtspraak en misleiding door een aantal wetsartikelen die deel uitmaken van de Algemene wet bestuursrecht.

De Algemene wet bestuursrecht kent geen nietigheid van rechtswege zoals in het civiel recht, maar slechts vernietigbaarheid op grond van belangen. Aangetoond wordt dat op grond van deze artikelen de huidige Algemene wet bestuursrecht niet voldoet, noch kan voldoen aan art. 6 lid 1 EVRM. De resultaten uit de praktijk spreken voor zich.