The untouchables

Op 30 oktober 2018 verscheen er een opmerkelijk bericht van Marcel Haenen in de NRC:

Oud-rechter Hans Westenberg die in het verleden werd beschuldigd van partijdigheid is door het Hof in Den Bosch in ere hersteld en de voormalige griffier van de Haagse rechtbank Marlous van der Togt (72) moet Westenberg (73) schadevergoeding betalen omdat ze zich onrechtmatig over de magistraat heeft uitgelaten, aldus het Hof.

Op 13 juni 2013 sprak het Gerechtshof in Arnhem de voormalige rechters Westenberg en Kalbfleish vrij van de hen ten laste gelegde meineed. Het Openbaar Ministerie is toen niet in cassatie gegaan omdat er niet voldoende aanknopingspunten gevonden werden voor een succesvolle cassatie. Juist deze vrijspraak bood Westenberg de ruimte om los te gaan op van der Togt.

Vrijspraak is ‘’afwezigheid van (overtuigend) bewijs’’, maar dat is nog iets heel anders dan ‘’bewijs van afwezigheid (van de werkelijke feiten).   Kortom Westenberg kan nog steeds meinedig zijn, alleen is meineed in casu niet bewezen (in de optiek van de Raadsheren van Hof Arnhem).  De juridische waarheid spoort vaak niet 1-op-1 met de echte feiten.  De meeste gewone burgers in Nederland realiseren zich dit niet.  In het civiele recht is waarheidsvinding (vaststellen van de feiten) al helemaal een gospe, omdat de rechter in civiele procedures überhaupt niet op zoek gaat naar de feiten.

Wanneer je echter bekend bent met de zaak mr. Hugo Smit – mr. Hans Westenberg dan heeft het er alle schijn van  dat Westenberg nog steeds goede “vrinden” heeft binnen de rechtspraak.

Op 8 maart 2017 verscheen het volgende bericht op de website van uitgever Prometheus:

“Na een langdurig rechterlijk proces is het einde ervan in zicht voor Hugo Smit, auteur van De liegende rechter. De zaak tussen aanklagend partij Hans Westenberg, de Raad en de Staat en verdedigend partij Hugo Smit betrof een dispuut over een boek die de voorgestelde belangenverstrengeling van Westenberg tijdens de ‘Chipshol-zaak’ kenbaar maakte. Het boek beschreef beschuldigende telefoongesprekken tussen toenmalig rechter Westenberg en advocaten Hugo Smit en Roland Gerritsen, waarin naar voren kwam dat de rechter partijdig bleek te zijn ten gunste van de oppositie en pleitte voor een schikking, terwijl de zaak nog in voltrekking was. Hans Westenberg heeft deze beschuldigingen sinds 2004 stellig ontkend, ondanks het feit dat het gerechtshof in Den Haag meerdere malen aangaf dat er telefonisch contact was geweest.

Sinds die eerste aanklacht van Westenberg is er na twaalf jaar door het hof in Den Haag besloten dat Smit ten onrechte is beschuldigd. Het besluit luidt dat de verdedigende partij een schadevergoeding moet ontvangen van de aanklagende partij. De hoogte van het bedrag zal onderling worden besproken. Als er voor juni 2017 geen schikking is getroffen, zal het hof het uiteindelijke bedrag vaststellen. De aanklagende partij wordt ook geacht belastende uitspraken over de advocaat die tijdens Kamervragen in 2006 zijn gedaan recht te zetten in zowel NRC Handelsblad als Het Financiële Dagblad.”

Op 17 januari 2018 verscheen er in Quote het opmerkelijke bericht dat Westenberg zich nog één keer mocht verdedigen in de zogenaamde Chipshol zaak.

Ik raad iedereen aan die geïnteresseerd is in deze kwestie het boek van mr. Hugo Smit te lezen. Het is zware kost maar ook voor een niet-jurist geeft het een goede kijk in   de mores van de rechtspraak. Voor de prijs hoeft u het niet te laten. Het kost nog maar € 9,90. Niet vreemd als je bedenkt dat dit boek nagenoeg geheel genegeerd is door de mainstream media.

Het heeft er alle schijn van dat mr. Hans Westenberg net zo lang kan doorgaan met procederen tot dat hij een welgevallig Hof tegenover zich vindt. Het lijkt er dus nu op dat de rechtspraak de rangen sluit tegen kritiek vanuit de samenleving.

Bij de Hoge Raad liep het echter minder goed af voor Westenberg.

Nadat NRC eerst weinig aandacht aan de zaak Westenberg – Smit wilde besteden durft deze krant nu wel uit de kast te komen. Op 23 november 2018 heeft de Hoge Raad geoordeeld dat het Hof bij zijn beslissingen geen rechtsregels heeft geschonden en die beslissingen voldoende heeft gemotiveerd. Daarmee staat onherroepelijk vast dat Westenberg en de Staat onrechtmatig hebben gehandeld jegens Hugo Smit en aansprakelijk zijn voor de geleden schade. 

Op 28 november 2018 heeft de RvdR een rectificatie moeten plaatsen in NRC Handelsblad en het Financiele Dagblad over de zaak Westenberg – Smit.

Het is zeer nu zeer de vraag of mevr. van der Togt ook veroordeeld zou zijn om schadevergoeding  aan Westenberg te betalen als de uitkomst van de zaak Westenberg-Smit eerder bekend geweest zou zijn.

Laten we hopen dat Marlous van der Togt niet zoveel jaren moet wachten voordat  zij uiteindelijk gerehabiliteerd wordt.

Het op  22 november 2002 in HP/De Tijd verschenen artikel van Stan de Jong “Boven de Wet” heeft blijkbaar nog steeds niet aan actualiteit ingeboet.

Misschien wordt het tijd om een steunfonds op te richten voor slachtoffers van “rechterlijke dwalingen”.