Wat kan er gebeuren als een burgemeester zich met geluidsoverlast gaat bemoeien?

Na twee jaar zware geluidsoverlast te hebben van één van haar buren en diverse tevergeefse verzoeken aan de woningvereniging om aan de overlast iets te doen,  liet Brenda van Anrooy uit Hoorn in mei 2015 de woningvereniging dagvaarden voor de rechter omdat de geluidsoverlast bleef voortduren, terwijl in het huurcontract bepalingen waren opgenomen waarin een bepaald “woongenot” werd gegarandeerd. Zware geluidsoverlast van een van de buren hoort daar zeker niet bij.

De woningvereniging was zeer nalatig en trad niet op, ondanks het feit dat die wist dat ook andere buren van mevrouw van Anrooy last hadden van de geluidsoverlast. Ook herhaalde verzoeken van de advocaat van mevrouw van Anrooy aan de woningvereniging om iets aan de geluidsoverlast te doen haalden niets uit en er werd zelf ontkend dat er meerdere huurders last van de geluidsoverlast hadden.

Toen de woningvereniging gedagvaard werd,  benaderde die op 16 juni 2015 de gemeente Hoorn om politiegegevens op te vragen over mevrouw van Anrooy. Die werden op 22 juni 2015 door de burgemeester, Onno van Veldhuizen opgevraagd bij de politie.

Onder het mom  van burenruzie werden er politiegegevens opgevraagd over mevrouw van Anrooy om de aanvraag rechtmatig te laten zijn.

De burgemeester stelde ten onrechte dat er over en weer (tussen mevrouw van Anrooy en de buren) aangifte is gedaan.  Mevrouw van Anrooy heeft deze aantijging van meet af aan betwist en in een  brief van 10 maart 2017 , ondertekent door de nieuwe burgemeester van Hoorn, Jan Nieuwenburg ,  werd bevestigd dat er tegen mevrouw van Anrooy door de buren geen aangifte was gedaan!

Op grond van valse informatie heeft burgemeester van Veldhuizen dus politiegegevens opgevraagd en die aan derden, de woningvereniging, verstrekt.

De politie had kunnen weten dat er van wederzijdse aangifte geen sprake was, maar heeft toch de gegevens vertrekt.

Verder had het er  al alle schijn van dat de politie bezig was met dossiervormig tegen mevrouw van Anrooy. Ze werd namelijk beschuldigd 112 gebeld te hebben. Toen mevrouw van Anrooy daar achter kwam en een melding gemaakt had bij de politieagente T. W.  dat van 112 bellen door haar geen sprake  was, bleek enkele maanden  later  dat die melding uit het systeem verwijderd te zijn. Dit zou alleen maar gebeurd kunnen zijn  m.b.v. een speciale code, aldus agente T. W. tijdens een gesprek. Er waren meerdere notities uit het dossier van mevrouw van Anrooy verwijderd die  in haar voordeel waren.

Het lijkt er dus zeer sterk op dat de woningvereniging m.b.v. de burgemeester en de politie mevrouw van Anrooy “zwart” probeerde te maken, terwijl mevrouw van Anrooy alleen maar wilde dat de geluidsoverlast van de buren ophield.

Mevrouw van Anrooy is uiteindelijk uit haar haar huis moeten “vluchten” en is verhuisd om aan de geluidsoverlast van één van haar buren te ontkomen.

In dit verband dient opgemerkt te worden dat de gemeente Hoorn in 2014 een project was opgestart om o.a. de leefbaarheid in wijk waar mevrouw van Anrooy woonde te verbeteren. Dit project werd gefinancierd door de gemeente en de woningvereniging. Uitvoerders in het project waren de woningvereniging, de wijkagent , de gemeente en vrijwilligers uit de wijk , waarvan er enkelen bevriend waren met de overlast veroorzakers. Het kwam de woningvereniging blijkbaar niet goed uit dat tijdens een rechtszaak zou blijken dat ze ernstig te kort geschoten waren bij de klachtenbehandeling  van mevrouw van Anrooy en diverse buren om iets aan de geluidsoverlast van een van de buren te doen.

De gegevens die de rechter  uiteindelijk onder ogen kreeg kwamen dan ook  niet overeen met de feitelijke werkelijkheid.

Tijdens de rechtszaak beweerde de woningvereniging verder dat alléén mevrouw van Anrooy over de overlast veroorzakende buren geklaagd had.

Dit was ontegenzeggelijk niet waar. Er hadden al meer buren herhaaldelijk geklaagd en er was zelfs iemand al eerder verhuisd vanwege de geluidsoverlast.

Bovendien heeft de woningvereniging een van de bovenstaande verklaringen weten af te zwakken toen er eenmaal een rechtszaak liep. In eerste instantie  was de verklaring van de buren op nr. 38 veel stelliger. Een andere buur bleef echter bij zijn verklaring.

Mevrouw van Anrooy kon tijdens de rechtszitting een CD overleggen van een CD met wel 200 geluidsopnamen van de overlast. De  rechter beschikte ook over de brieven van de buren die last hadden van de geluidsoverlast.

Op grond van de gegevens die  rechter van beide partijen echter gekregen heeft, heeft mevrouw van Anrooy de rechtszaak verloren.

Mevrouw van Anrooy heeft op grond van de Wet Openbaarheid van Bestuur (Wob) verzocht om openbaarmaking van alle informatie neergelegd in de brief die de burgemeester op 22 juni 2015 aan de politie verstuurd had.

Op 8 februari 2017 heeft de burgemeester het verzoek van mevrouw van Anrooy op grond van de Wob ingewilligd (primair besluit).

Mevrouw van Anrooy heeft die documenten gekregen, maar kwam erachter dat de inhoud ervan onjuist was. Hiertegen is ze dan ook in het verweer gekomen.

De burgemeester bleef echter bij zijn standpunt dat het besluit op het Wob –verzoek procedureel en inhoudelijk juist is geweest en het bezwaar terecht is gehandhaafd. Op 30  mei 2017 vond er een hoorzitting plaats n.a.v. het bezwaarschrift van mevrouw van Anrooy gericht tegen het besluit van 8 februari 2017.

Op 11 juli 2017 heeft de burgemeester het bezwaar  van mevrouw van Anrooy , ongegrond verklaard (het bestreden besluit).

Het beroep van mevrouw van Anrooy hiertegen is door de rechter op 2 februari 2018 gegrond verklaard en de burgemeester is veroordeeld om de griffierechten van € 168,- aan mevrouw van Anrooy te voldoen.

Echter de rechter wil géén waarheidsvinding doen over de juistheid van die documenten die de burgemeester aan de woningvereniging heeft doen toekomen en waarvan de inhoud door mevrouw van Anrooy betwist wordt.

Het heeft er alle schijn van dat een grote partij, de woningvereniging, met behulp van een burgemeester en politie, geen blauwtje mocht lopen bij de rechter.

Na drie jaar heeft er uiteindelijke op 9 mei 2018 een gesprek plaatst gevonden tussen van Anrooy en de nieuwe burgemeester, Jan Nieuwenburg, van Hoorn.

Van Anrooy mocht haar verhaal doen en de burgemeester luisterde aandachtig. Van Anrooy vroeg om excuses van de gemeente voor wat haar is aangedaan en ook om een schadevergoeding voor de materiele en emotionele schade die ze heeft opgelopen. De burgemeester zei daarover na te denken en binnen een maand zou van Anrooy bericht van de gemeente krijgen.

Zou dit gesprek eerder hebben plaats gevonden, dan was van Anrooy waarschijnlijk een hoop ellende bespaard gebleven.

Op zich is de bovenstaande casus geen moord- of fraude zaak waar miljoenen mee gemoeid waren, maar voor de betrokkene, mevrouw van Anrooy, een traumatische ervaring die haar vertrouwen in de overheid helemaal heeft doen laten verdwijnen.