Het betrof een klacht tegen de belastingdienst. Daar kan een belastingplichtige een belastingbedrag vaak in termijnen betalen. Een met de hand ingevuld machtigingsformulier wordt dan ingestuurd, en wordt machinaal gescand en beoordeeld.
Iemand kreeg daarbij automatisch bericht dat hij op het machtigingsformulier een foutief bankrekeningnummer had ingevuld, zodat de machtiging niet kon worden verwerkt.
Omdat hij geen fout kon ontdekken in zijn kopieformulier, vermoedde hij een fout in de scanapparatuur. Hij diende een klacht in bij de nationale ombudsman, met het verzoek een onderzoek in te stellen. Daarbij wees hij ook op de registratie bij de belastingdienst, waaruit het percentage afwijzingen zou kunnen blijken. Hem werd een dossiernummer toegekend.
Lange tijd hoorde hij niets. Maar na een aantal maanden ontving hij een brief van de belastingdienst, onder verwijzing naar zijn klacht bij de ombudsman, en met als onderwerp: “Afhandeling van uw klacht”. Hij werd geïnformeerd dat in het opgegeven rekeningnummer een ‘6’ machinaal was gelezen als een ‘5’. Geconcludeerd werd dat de verwerkingsdienst correct had gehandeld, en dat derhalve de klacht ongegrond werd geacht.
Van mening dat over de klacht alleen door de ombudsman geoordeeld had moeten worden, werd de brief doorgezonden. Inmiddels bleek het dossier te zijn afgesloten, aldus de afhandeling van de klacht overlatend aan de belastingdienst. Er werd een nieuw dossier aangemaakt, maar alleen ter beoordeling van de ‘afhandeling’ door de belastingdienst.
Een paar maanden later kreeg de klager bericht van de ombudsman, met de mededeling dat geen onderzoek zou worden ingesteld. Geoordeeld werd dat de belastingdienst juist had gehandeld. En voorts, dus zonder eigen onderzoek, werd gemeend dat de schrijfwijze van de 6 aanleiding zou geven tot twijfel.
Er van uitgaande dat alleen ‘meten is weten’ vroeg de klager zelf nog aan een aantal bekenden, zonder voorinformatie, het rekeningnummer voor te lezen. Zonder aarzeling werd het juiste nummer opgelezen. Na uitleg, kwam hen de machinale foutlezing onbegrijpelijk voor. Dit is nu precies het onderzoek dat door de ombudsman zelf, en op dezelfde wijze, uitgevoerd had moeten worden. Op die gedachte was men niet gekomen.
Het is onbegrijpelijk. De nationale ombudsman is een algemeen gewaardeerd en gerespecteerd instituut. Maar iemand in die organisatie zal moeten uitleggen hoe de afhandeling van een klacht uitsluitend aan de aangeklaagde partij kon worden overgelaten.
Wat u niet in de kranten leest 
Het instituut v/d Nat. Ombudsman heeft een vrij goede naam, maar bedenk wel, dat dit staat en valt met wie daar de leiding heeft.
Die goede naam is opgebouwd ttv Prof. Alex Brenninkmeijer, en nu is zijn opvolger Reeinier van Zutphen – een voormalig rechter. Tja, zo’n oud rechter zal er wel veel aangelegen zijn oude vrindjes te beschermen dwz overheid beschermen.
Zo gaat dat.
Het zou beter zijn als er volgende keer geen ex-ambtenaar op die positie komt
LikeLike